Zaterdag 2 juni was het dan zover. Met spanning stond ik op de boot de frisse en natte zeelucht van Texel in te ademen. Vandaag ga ik samen met andere jongeren die hoogsensitief zijn een hele dag bootcampen op Texel. Bij aankomst voelde het net alsof wij al jaren een groep waren. Er wordt geknuffeld, gelachen en afscheid genomen van ouders.
We zijn met vijf jongeren en vier begeleiders. Er staan verschillende opdrachten op de planning. Deze dag staat namelijk in het thema van verbinding. Vragen als: Wat betekent verbinding voor jou? En wanneer gaat verbinding goed en wanneer zou je willen dat dit beter ging? worden besproken in een kring. Daarna gaan wij verder aan onze levenslijn. Wat fantastisch is, is dat je niet alleen schrijft en een lijn maakt, maar ook met speelgoed mag werken. Dit betekent dat ook de zelfbewerkte Playmobile poppetjes van Maarten uit de kast mogen komen en meedoen. Al snel is iedereen hard aan het werk en lopen de twee poezels van Maarten en Yvonne gezellig tussen en over onze tekeningen. Wat deze opdracht zo bijzonder maakt, is dat iedereen aandachtig luistert naar de verhalen van de ander.
Na de lunch gaan we eindelijk het bos in. Het is kletsnat maar gelukkig niet koud. Onderweg vertelt Maarten veel over planten en bomen. De jongeren die al vaker mee zijn geweest, weten ook al veel te vertellen. Al snel wordt er besloten om brandnetels te plukken. Hier kan namelijk soep van worden gemaakt! Wanneer wij onderweg een nestje met baby vogeltjes tegenkomen, blijven wij gefascineerd met de armen om elkaar kijken. Natuur wat ben je mooi!
Als wij zijn bijgekomen van het vogelgeluk is het tijd voor actie! Aan verschillende bomen hangen vragen die zo snel mogelijk beantwoord moet worden. Er worden drie groepjes gemaakt en al snel is het aanmoedigende geschreeuw door een groot deel van het bos te horen. Moe en voldaan gaan wij terug om aan de innerlijke reizen en het koken van het eten te beginnen. Wanneer wij eindelijk gezamenlijk aan het eten zitten, blijkt weer dat ook deze dag te kort was om alles te bespreken met elkaar. Gelukkig is er over drie weken alweer een nieuwe trainingsdag waarbij wij elkaar kunnen ontmoeten. Voor nu nemen wij afscheid met een lach en een traan en vertellen wij nog even aan elkaar wat wij mooi vinden aan de ander. Hopelijk tot over drie weken allemaal!
Reactie schrijven